Dag 3 van Bangkok naar Phuket

Wekker op tijd gezet, al werd ik ruim voordat die af zou gaan wakker. Netjes om 12:00 uitgecheckt zodat ik ook op tijd op het vliegveld zou zijn om daar met de bus naar Phuket te gaan. Van Bangkok naar Phuket met de bus? Ja, ik vond het ook al als een super lange reis klinken, maar als er in de boeking staat dat er vanaf het vliegveld een bus gaat dan zal dat wel zo zijn. De taxi heeft me dus naar Suvarnabhumi gebracht (voor maar 3 euro!), en daar ben ik gaan zoeken naar de "meeting point"... En toen begon ik te twijfelen. Waarom is dat restaurant waar we afgesproken hadden nergens te vinden? Zou het over het andere vliegveld gaan in Bangkok? Weer even opnieuw de mail lezen.. Er staat eigenlijk nergens over welk vliegveld we het hebben. Dan maar Roger, mijn aanspreekpunt vanuit de European Bartender School bellen. "Maartje ben je op het vliegveld in Phuket? Daarvandaan gaat de bus". Shit. "Heb ik weer", denk ik bij mezelf. Dus een vliegticket gekocht voor de eerstvolgende vlucht naar Phuket. Natuurlijk was ik er op voorbereid om een ziek hoge prijs te moeten betalen, maar ik was even vergeten dat ik hier in Thailand zit, dus voor €65 was ik klaar. Op het vliegveld nog even lekker kunnen lunchen, en daarna begon het wachten op het vliegtuig. Wat een vlucht, precies zo één waarbij je denkt dat het einde nabij is. Veel turbulentie tijdens het dalen, knipperende lichten in het vliegtuig, alsof je in een achtbaan zit die niet vastzit aan een rails. Aangekomen in Phuket, vliegtuig had een beetje vertraging waardoor ik daarna heel hard moest lopen om de bus van 16:00 te halen. Oh wacht, er ging dus geen bus om 16:00, alleen maar om 18:00. Ik dus met m'n jetlag hoofd m'n ogen open proberen te houden en genieten van het feit dat ik niks te doen heb. Gelukkig kwam de bus een uur te vroeg, waardoor ik me afvroeg of hij zich niet vergist heeft in de tijd. Mààr dat is mijn probleem gelukkig niet. Wow, deze chauffeur valt te vergelijken met de taxi chauffeurs in Zuid-Korea, de wegmarkering gaat volgens het gezegde #yolo en wat betreft de verkeersregels is het te vergelijken met Californië. De bestuurders maken van een 2-baansweg zelf wel een 3-baansweg, en wegen die vergelijkbaar zijn met een snelweg moet je heus wel een U-bocht kunnen maken, toch? Nu heb ik het gevoel dat deze busrit waar ik alleen gebruik van maak met een niet Engels sprekende chauffeur eindeloos duurt. 18:46, gearriveerd. En nu? Ik ben de laatste die nog aan moest komen dus als je dan naar binnen loopt en iedereen heeft elkaar al een beetje leren kennen, voelt dat best wel awkward. Tijd voor slippers, dan kunnen m'n tenen misschien een beetje ontkrommen. Wat een hitte hierzo, 32'C. Wat jammer dat ik er nu pas achter kom dat ik m'n backpack toch iets te zwaar beladen heb. Voor nu die dan maar een beetje uitpakken, en over een maand zien we wel weer verder. Meteen kennis gemaakt met 2 Franse jongens, daarna met de Nederlandse ploeg en meteen met z'n allen uiteten gegaan. Een mooier begin van de opleiding dan ik verwacht had, en dan nu maar afwachten hoe het verder zal verlopen, het kan alleen nog maar beter gaan. Moraal van deze dag: ik vraag me af hoe al die Aziaten rij-/vliegles krijgen.