Dag 53 Chiang Mai op z'n best!

Voordat je het weet zijn er alweer 2 weken voorbij!
Laat ik beginnen bij Bangkok; lang waren we er niet. Donderdagavond aangekomen, zondag vertrokken. Het hostel was prima. Het had airconditioning en lag pal naast Khao San Road, de kroegen/toeristen/gezelligheid straat van Bangkok.
Nadat we vrijdag meteen er op uit gegaan zijn, waren we er al snel klaar mee. Joyce en ik hadden een normale eerste dag in gedachten; beginnen met de tempels en kijken waar we uiteindelijk uitkomen. De eerste tempel was niet ver weg; zodra we die in wilde werden we tegengehouden door een thaise bewoner. Omdat het hier 40 graden is en wij dus gekleed waren in een kort broekje en een hemdje, mochten we de tempel niet betreden. Een aardige man, hij vroeg meteen heel geïnteresseerd waar we vandaan kwamen en vertelde ons over de festiviteiten van die dag, het was toen schijnbaar de verjaardag van de 3e koning van Thailand en daarom waren alle "Wat" (tempels) 's ochtends gratis voor toeristen. Heel verhaal over de Tuk Tuk's met de vlaggetjes, dat we voor 10 bahthet hele tempel rondje konden maken. Toen begonnen de twijfels. Toevallig wisten we dat je dat soort Tuk Tuk's niet kan vertrouwen, want ze vragen je heel leuk 10 baht van tevoren maar eindigt met een rekening van 1000 baht. Na een aantal zeer (niet) geïnteresseerde en geïrriteerde "oh wow!"s van Joyce hebben we met veel pijn en moeite uit de klauwen van die man kunnen vluchten... Nog geen 10 meter verder en het hele verhaal begon weer opnieuw, maar dan van iemand anders. Moeilijk om een glimlach op je gezicht te houden als je de hele dag zo afgezet wordt. Uiteindelijk dan toch maar weer terug naar het hostel gegaan om weer even bij te tanken.
Daar meteen kennis gemaakt met onze nieuwe kamergenoten. Als iets ons verblijf in Bangkok nou leuk heeft gemaakt, waren zij dat wel! Wito, Jenny en Paõ. Een duitser,  engelse en een spanjaard. Wito komt regelmatig in Bangkok, dus gezamenlijk zijn we de stad door gegaan en drankjes gedronken, en met Jenny afgesproken om elkaar in Cambodja weer te zien.
Onze indruk van Bangkok? Een vieze, toerist afstotende stad. De gebouwen stralen geen gezelligheid uit en als toerist word je gewoon constant afgezet.
Op zondag vertrokken naar Ayutthaya. Wij hadden een beetje verwacht dat alle ruïnes bij elkaar zouden zijn, maar helaas was dat niet het geval. Na een paar uur ruïnes bekijken en lopen in de bloedhete zon (met backpack en al), gingen we opzoek naar een restaurantje die daar schijnbaar niet in de buurt zijn. Daar zijn we na een extra anderhalfuur lopen pas achter gekomen. Op naar het station om daar de nachttrein naar Chiang Mai te halen.
Het was een lange rit van ongeveer 12 uur, maar ik vond die ervaring zeker de moeite waard! Joyce helaas wat minder, die heeft geen oog dicht kunnen doen.
8 uur 's ochtends waren we er dan, even ergens ontbijt halen en gebruik maken van Internet om opzoek te gaan naar een hostel. Shakara Garden, daar wilde ik naartoe! En eerlijk, het was ook echt een geweldig hostel. Gewone 1 persoons bedden (geen stapelbedden!), een leuke tuin en een super gezellige/knusse uitstraling. Natuurlijk meteen kennis gemaakt met onze enige kamergenoot en andere backpackers: Bruno (canadees), Daniel (duitser) en Jack (engelsman). Nog geen 2 uur nadat we daar aan zijn gekomen zijn we samen met hun op de scooter gesprongen om naar de thaise Grand Canyon te gaan. Geweldig!
Ook nog een bezoekje gebracht aan Pai, waar zij een paar nachten zijn gebleven. 2 dagen later dan weer nieuwe kamergenoten met wie ik de leukste/gekste dingen heb meegemaakt, het voelde gewoon aan als 1 grote familie. Chris en Lee kwamen uit Engeland, Karla uit Duitsland en in een andere kamer zaten dan nog een andere Jack en Hannah, ook beide Engels. Ook niet onbelangrijk; de 1 was dokter, de ander masseuse, een tuinman (super handig met de spinnen!) en 2 bartenders! Hoe perfect kan een kamer zijn?
Dokter Lee heeft me enorm geholpen. Dankzij hem hoefde ik geen retourtje naar het ziekenhuis te maken. Hij heeft me geholpen met m'n ontstoken voet en opgezwollen oor.
Na een aantal dagen in Shakara Garden is Joyce terug gegaan naar huis en zijn wij verhuisd naar Rockpresso, een hostel die een backpacker me een week eerder aangeraden had. Songkran kunnen vieren met de hele familie, het gekste feest dat ik ooit heb meegemaakt. Chiang Mai was plotseling 1 groot watergevecht, nergens was je nog veilig. Ik leef nu officieel in het jaar 2559! Dit hele nieuwjaarsfeest duurt 3 dagen in Chiang Mai. Ik was van plan om de 2e dag 's ochtends vroeg te vertrekken naar Chiang Khong om vanuit daar met een vriend van de EBS samen naar Laos te reizen. Helaas zat het me niet mee, na een nachtrust van 3 uur opgestaan en naar het busstation gegaan. Geen plekken meer beschikbaar voor die dag, dus een ticket geboekt voor de volgende dag in de middag. Terug proberen te komen naar het hostel, ondanks dat de taxichauffeur me niet begreep en me 3x in the middle of nowhere heeft afgezet, ben ik maar te voet verder gegaan. Dat was toch nog een extra uurtje lopen en verdwalen om uiteindelijk het hostel terug te vinden en weer direct m'n bed in te duiken. Extra dagje Chiang Mai oftewel een extra dagje om door te brengen met de beste mensen ooit. Volgende dag was het dan echt zo ver,  iedereen heeft afscheid van elkaar genomen om alleen verder te reizen.
Op naar het volgende avontuur, Laos!