Dag 31 Holidays here I come!
27 maart 2016 - Tambon Patong, Thailand
Zaterdag 19 maart, we beginnen aan een rustig weekend. Dit weekend stond er voor mij op de planning: duiken in het Thaïse turquoise water en zondag rustig aan doen en leren. Het rustig aan doen ging die dag wat beter dan het leren helaas.
Terug naar zaterdag; de ochtend begon brak maar eenmaal op de boot konden we nog mooi anderhalfuur slapen. 2x wezen duiken, dankzij mijn duik diploma kan ik zonder toezicht rond duiken, dat is opzich wel fijn. 1e duik ging goed, nog met een schildpad gezwommen en weer terug. 2e duik ging ook goed, tot dat mijn oor de druk niet meer aan kon. Met mijn stomme hoofd natuurlijk nooit over nagedacht dat tussen die tijd dat ik m'n duik diploma haalde en nu ik nog een probleem gehad heb met m'n oor. Maar het was dan weer zo ver, een gescheurde trommelvlies. Nu ben ik aan 1 kant doof, en zal het wel weer een poosje duren voordat het gefixt is. Gelukkig heb ik daarvoor wel nog kunnen genieten van het onderwater leven!
Donderdag 24 maart, dit was het dan weer. Er is nu dan toch echt een eind gekomen aan de Bartender opleiding. Zowel flair, freepour, cocktails, bartending als theory gehaald. Het was een stressvolle en moeilijke week, maar het is me gelukt. Vanavond dan naar Graduation night, hoe gek is dat? Zo begin je ergens aan en heb je het gevoel dat er nooit een eind aan zal komen, en dan plotseling is het allemaal voorbij. De laatste avond dat we nog met z'n allen zullen zijn. Let's make it memorable... (and eat weird thai street food)
Vrijdag 25 maart, morning after. Voor 12 uur uitchecken, en dan begint het afscheid. 4 weken lang ben je met elkaar, maar nu zie je dan langzamerhand iedereen 1 voor 1 vertrekken, met de taxi naar het vliegveld. Deze mensen zullen binnen 14 uur weer bij hun familie zijn, en zijn een onvergetelijke ervaring rijker. Een klein gezamenlijk emotioneel moment, maar dan begin je toch al snel weer aan de shotjes. Tsja, wat moet je anders om 11 uur 's ochtends?
Sommige mensen blijven nog een paar dagen. Dus de gezelligheid is er nog wel voor een derde, alleen is het nu aftellen en toekijken hoe iedereen toch weer vertrekt.
Vrijdagavond nog mee kunnen doen met een full moon party/festival in Paradise Beach. De heenreis was een echte achtbaan rit, je gaat stijlen bergen op en af, toen gaf de tuk tuk het ook nog eens op. Opzich best wel eng als je dan achteruit bergafwaarts gaat. Dus eerst een stuk lopen voordat we opgepikt werden door een taxi om verder te gaan. Weer te laat naar huis om de volgende dag weer te vroeg op te staan met een biertje als ontbijt.
Nu is het dan zondag, uitrust dag. Pizza als ontbijt, liter bier als sapje, en daarna aan het zwembad liggen en verbranden. What else. Ik zou het zo vergeten, maar morgen gaan we een dagje weg, om mijn verjaardag te vieren. Zo gaan we naar een monkey cave, raften, en met Aziatische olifanten spelen. Ergens in de avond terug naar ons hotel, en dinsdag is het dan echt voorbij. Dan begint voor Joyce en mij het reizen.
EBS Phuket, ik ben echt zo dankbaar dat ik zo'n geweldige, onvergetelijke tijd door heb mogen brengen bij jullie. Dit is echt een plek waar je dromen werkelijkheid worden, een unieke ervaring en je leert er geweldige mensen kennen. Een echte aanrader.
Kap kun ka!
Terug naar zaterdag; de ochtend begon brak maar eenmaal op de boot konden we nog mooi anderhalfuur slapen. 2x wezen duiken, dankzij mijn duik diploma kan ik zonder toezicht rond duiken, dat is opzich wel fijn. 1e duik ging goed, nog met een schildpad gezwommen en weer terug. 2e duik ging ook goed, tot dat mijn oor de druk niet meer aan kon. Met mijn stomme hoofd natuurlijk nooit over nagedacht dat tussen die tijd dat ik m'n duik diploma haalde en nu ik nog een probleem gehad heb met m'n oor. Maar het was dan weer zo ver, een gescheurde trommelvlies. Nu ben ik aan 1 kant doof, en zal het wel weer een poosje duren voordat het gefixt is. Gelukkig heb ik daarvoor wel nog kunnen genieten van het onderwater leven!
Donderdag 24 maart, dit was het dan weer. Er is nu dan toch echt een eind gekomen aan de Bartender opleiding. Zowel flair, freepour, cocktails, bartending als theory gehaald. Het was een stressvolle en moeilijke week, maar het is me gelukt. Vanavond dan naar Graduation night, hoe gek is dat? Zo begin je ergens aan en heb je het gevoel dat er nooit een eind aan zal komen, en dan plotseling is het allemaal voorbij. De laatste avond dat we nog met z'n allen zullen zijn. Let's make it memorable... (and eat weird thai street food)
Vrijdag 25 maart, morning after. Voor 12 uur uitchecken, en dan begint het afscheid. 4 weken lang ben je met elkaar, maar nu zie je dan langzamerhand iedereen 1 voor 1 vertrekken, met de taxi naar het vliegveld. Deze mensen zullen binnen 14 uur weer bij hun familie zijn, en zijn een onvergetelijke ervaring rijker. Een klein gezamenlijk emotioneel moment, maar dan begin je toch al snel weer aan de shotjes. Tsja, wat moet je anders om 11 uur 's ochtends?
Sommige mensen blijven nog een paar dagen. Dus de gezelligheid is er nog wel voor een derde, alleen is het nu aftellen en toekijken hoe iedereen toch weer vertrekt.
Vrijdagavond nog mee kunnen doen met een full moon party/festival in Paradise Beach. De heenreis was een echte achtbaan rit, je gaat stijlen bergen op en af, toen gaf de tuk tuk het ook nog eens op. Opzich best wel eng als je dan achteruit bergafwaarts gaat. Dus eerst een stuk lopen voordat we opgepikt werden door een taxi om verder te gaan. Weer te laat naar huis om de volgende dag weer te vroeg op te staan met een biertje als ontbijt.
Nu is het dan zondag, uitrust dag. Pizza als ontbijt, liter bier als sapje, en daarna aan het zwembad liggen en verbranden. What else. Ik zou het zo vergeten, maar morgen gaan we een dagje weg, om mijn verjaardag te vieren. Zo gaan we naar een monkey cave, raften, en met Aziatische olifanten spelen. Ergens in de avond terug naar ons hotel, en dinsdag is het dan echt voorbij. Dan begint voor Joyce en mij het reizen.
EBS Phuket, ik ben echt zo dankbaar dat ik zo'n geweldige, onvergetelijke tijd door heb mogen brengen bij jullie. Dit is echt een plek waar je dromen werkelijkheid worden, een unieke ervaring en je leert er geweldige mensen kennen. Een echte aanrader.
Kap kun ka!
